Την Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου η εκκλησία μας τιμά τη μνήμη της μεταστάσεως του Ιωάννου του Θεολόγου. Εκείνη την μέρα θα τελεστεί στο ναό μας όρθρος και Θεία Λειτουργία κατά τις ώρες 7.00-9.00π.μ
Ο
Ιωάννης ήταν γιος του Ζεβεδαίου και της Σαλώμης και νεώτερος αδελφός
του αποστόλου Ιακώβου. Στην αρχή ήταν μαθητής του Αγ. Ιωάννου του
Προδρόμου και κατόπιν έγινε μαθητής του Κυρίου. Ήταν ένας από τους
δώδεκα μαθητές του Χριστού και μάλιστα μαθητής «ον ηγαπα ο Ιησους»
(Ιωαν. ια΄ 20), δηλαδή, τον οποίο αγαπούσε ιδιαίτερα ο Κύριός μας Ιησούς
Χριστός. Η Εκκλησία του απένειμε την προσωνυμία του Θεολόγου και στην
αγιογραφία εικονίζεται με έναν αετό κοντά στο κεφάλι του.
Ο
Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος είναι ο Ευαγγελιστής της αγάπης. Όχι μόνο
γιατί αναφέρεται συνεχώς στην αγάπη, αλλά κυρίως γιατί την βίωνε και την
εξέφραζε. Αγαπούσε πολύ τον Διδάσκαλό του. Τον ακολούθησε και στις πιο
δύσκολες ώρες της επίγειας ζωής Του. Όταν οι άλλοι μαθητές ήταν
κρυμμένοι «διά τον φόβον των Ιουδαίων», αυτός ήταν παρών στην σύλληψή
Του, στην δίκη και στον Γολγοθά, όπου κάτω από τον Σταυρό του
εμπιστεύθηκε ο Χριστός την μητέρα Του. Μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο και
τον Πέτρο αποτελούσαν την τριάδα τον μαθητών που έλαβε μαζί του ο
Χριστός στην ανάσταση της κόρης του Ιαείρου, στο όρος Θαβώρ, όπου
«μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών», καθώς και στην Γεσθημανή, όπου
προσευχήθηκε πριν από το πάθος Του.
Ο
Ιωάννης είναι ο συγγραφέας του 4ου κατά σειρά Ευαγγελίου στην Καινή
Διαθήκη, το θεολογικότερο όλων και θεωρούμενο ως Ευαγγέλιο της αγάπης,
καθώς επίσης τριών Καθολικών Επιστολών και της Αποκάλυψης.
Τη
ζωή του κοντά στον Κύριο τη γνωρίζουμε μέσα από τα Ευαγγέλια της Καινής
Διαθήκης. Ο Ιωάννης συνέχισε έντονα την δράση του και μετά την Ανάληψη
του Κυρίου. Αυτός και ο Πέτρος ήταν οι πρώτοι που κήρυξαν μετά την
επιφοίτηση του Αγ. Πνεύματος σε όλο τον κόσμο το λόγο του Κυρίου.
Η
παράδοση, επίσης, μας λέει ότι ο Ιωάννης κήρυξε το Ευαγγέλιο στη Μικρά
Ασία, και ιδιαίτερα στην Έφεσο, όπου με την προσευχή του κατέστρεψε το
ναό της Αρτέμιδος και οδήγησε στο Χριστιανισμό τετρακόσιες χιλιάδες
ειδωλολάτρες. Στα χρόνια του αυτοκράτορα Δομετιανού βασανίστηκε και
εξορίστηκε στη Πάτμο, όπου έγραψε την Αποκάλυψη.
Ο
Ιωάννης έζησε γύρω στα 100 χρόνια (κοιμήθηκε ειρηνικά γύρω στο 105 με
106 μ.Χ.). Εκείνο, όμως, που αξίζει να αναφέρουμε, είναι η φράση που
συνεχώς έλεγε στους μαθητές του: «Τεκνια, αγαπατε αλληλους» (Ιωαν. ιγ΄
34), που σημαίνει, παιδιά μου, να αγαπάτε ο ένας τον άλλο. Και όταν οι
μαθητές του ρώτησαν γιατί συνεχώς τους λέει την ίδια φράση, αυτός
απάντησε «διότι είναι εντολή του Κυρίου, και όταν αυτό μόνο γίνεται,
αρκεί».
Η παράδοση που ασπάσθηκε η Εκκλησία μας είναι η έξης: Ο Ιωάννης σε βαθειά γεράματα πέθανε στην Έφεσο και τάφηκε έξω απ' αυτή. Αλλά μετά από μερικές ήμερες, όταν οι μαθητές του επισκέφθηκαν τον τάφο, βρήκαν αυτόν κενό. Η Εκκλησία μας, λοιπόν, δέχεται ότι στον αγαπημένο μαθητή του Κυρίου συνέβη ότι και με την Παναγία μητέρα Του. Δηλαδή, ο Ιωάννης ναι μεν πέθανε και ετάφη, αλλά μετά τρεις ημέρες αναστήθηκε και μετέστη στην αιώνια ζωή, για την οποία ο ίδιος, να τί λέει σχετικά: «Ὁ ἔχων τὸν υἱὸν ἔχει τὴν ζωήν, ὁ μὴ ἔχων τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὴν ζωὴν οὐκ ἔχει» (Α' επιστολή Ιωάννου, ε' 12). Εκείνος, δηλαδή, που είναι ενωμένος μέσω της πίστης με το Χριστό και τον έχει δικό του, έχει την αληθινή και αιώνια ζωή. Εκείνος, όμως, που δεν έχει τον Υιό του Θεού, να έχει υπ’ όψιν του πως δεν έχει και την αληθινή και αιώνια ζωή.
