Χάριτι και ελέω θεού αξιωνόμαστε και εφέτος να εορτάσουμε και λαμπρώς να πανηγυρίσουμε τον Ευαγγελισμό της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Χαράς ευαγγέλια, όχι μόνο για την Θεομητορική εορτή αλλά και για την επέτειο της Εθνικής μας παλιγγενεσίας. Από την άλωση της Βασιλίσσης των πόλεων το 1453 και για τετρακόσια περίπου χρόνια, ο ελληνικός λαός ζούσε υποδουλωμένος, βιώνοντας καθημερινά τον εξευτελισμό και τον περιορισμό. Την φλόγα όμως για ελευθερία την αναζωπύρωσε η πίστη στον Χριστό, η πίστη στην Θεοτόκο και τους αγίους μας. Η Εκκλησία ήταν αυτή που κράτησε ζωντανή την παράδοση, την γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα και μαζί με τα πρωτοπαλίκαρα του γένους υποκίνησαν τον ξεσηκωμό και την επανάσταση για ελευθερία. Δεν συμπίπτουν τυχαία αυτά τα δύο γεγονότα. Ο Ευαγγελισμός της Υπεραγίας Θεοτόκου προμηνύει τον ερχομό του Μεσσία στη γη και την σωτηρία του ανθρώπου που μέχρι τότε βρισκόταν υποδουλωμένος στα δεσμά της αμαρτίας. Κατά παρόμοιο τρόπο η έναρξη της ελληνικής επανάστασης σηματοδοτεί το χαρμόσυνο μήνυμα της σωτηρίας του έθνους από τα τουρκικά δεσμά.
Γιορτάζουμε αγαπητοί αδελφοί και φέτος, όπως προανέφερα τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, την μεταφορά του χαρμόσυνου μηνύματος στην Παναγία από τον αρχάγγελο Γαβριήλ πως αυτή επιλέχθη για να φέρει στον κόσμο τον Υιό και Λόγο του Θεού σαρκωμένο. O αρχάγγελος Γαβριήλ, εμφανίστηκε στην Παναγία και της ανακοίνωσε πως θα γεννήσει τον μεσσία δια πνεύματος αγίου. Αυτός θα κληρονομήσει τον θρόνο του Δαυίδ, θα δοξασθεί και η βασιλεία του δεν θα έχει τέλος, θα είναι αιώνια και παντοτινή, σύμφωνα με τα γραφόμενα του ευαγγελιστή Λουκά. Σήμερα, ὁ Υιός τοῦ Θεοῦ, Υἱός τῆς Παρθένου γίνεται, καί Γαβριήλ τὴν χάριν εὐαγγελίζεται. Μέγα γεγονός, βαρυσήμαντο, καθοριστικό για τον άνθρωπο, έναρξη του σχεδίου της Θείας Οικονομίας. Ο Θεός, δια την άφατόν του φιλανθρωπία, βλέποντας την πτώση και τον συνεχή ξεπεσμό του ανθρώπου, αποφασίζει να στείλει στην γη τον Υιό του, ως σωτήρα και λυτρωτή του κόσμου, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, όπως αναφέρει ο απόστολος των εθνών Παύλος στην προς Γαλάτας επιστολή του. Η Παναγία είναι η σκάλα, η κλίμακα δια της οποίας ο Λόγος ενσαρκώθη, είναι το μέσο δια το οποίο το κουβάρι του σχεδίου της θείας οικονομίας αρχίζει να ξετυλίγεται. Όλο αυτό σε ορισμένους μπορεί να αντηχεί ως ένα καλοφτιαγμένο παραμύθι που ακόμα υφίσταται. Το μόνο σίγουρο όμως είναι πως ο ανθρώπινος λογισμός δεν μπορεί να συλλάβει με την λογική του το γεγονός της ενανθρωπήσεως ενός θεού. Το θεωρεί παράδοξο, παράλογο, ανυπόστατο. Οι άγιοι πατέρες όμως , διαποτισμένοι από τα νάματα του αγίου Πνεύματος, φρόντισαν να ερμηνεύσουν το ανερμήνευτο για κάποιους γεγονός της σύλληψης. Και κατέληξαν στο συμπέρασμα πως ο Υιός και Λόγος του Θεού ενοίκησε στην παρθένο Μαρία, η θεϊκή του φύση ενώθηκε με την ανθρώπινη ατρέπτως, ασυγχύτως και αδιαιρέτως με αποτέλεσμα να προκύψει ο Χριστός, ένας τέλειος θεός, ένας τέλειος άνθρωπος, ένας θεάνθρωπος. Ο σεσαρκωμένος λόγος έλαβε ψυχή και σώμα ανθρώπινα, αληθή και τα δύο. Αφού ήρθε για να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία, ήταν αδύνατο να μην λάβει σώμα. Αν δεν συνέβαινε αυτό, αν δεν ελάμβανε δηλαδή σώμα, δεν θα μπορούσαμε να απελευθερωθούμε από τα δεσμά της κατάρας και της αμαρτίας διότι ανάμεσα σε μας και στο θειο πρόσωπο δεν θα υπήρχε τίποτα κοινό. Όπως πολύ σωστά τονίζει ο Μέγας Αθανάσιος, ο Χριστός έγινε άνθρωπος για να θεοποιηθούν οι άνθρωποι. Έλαβε σώμα αλλά παρέμεινε τέλειος θεός. Έλαβε το θνητό σώμα για να το καταστήσει με την ένωση αθάνατο.
Αγαπητοί αδελφοί. Ο Θεός διάλεξε την Παναγία, την ξεχώρισε από τις άλλες γυναίκες ώστε αυτή να φέρει εις πέρας το σχέδιό του. Γι αυτό και εμείς την τιμούμε επαξίως διότι είναι τιμιωτέρα των Χερουβείμ και ασυγκρίτως ενδοξοτέρα των Σεραφείμ. Είναι αυτό που σημαίνει το επίθετο της, είναι Παναγία, πάνω απ όλους του αγίους. Είναι η νοητή σκάλα, όπως τόνισα παραπάνω. Χαίρε γέφυρα μετάγουσα τους εκ γης προς ουρανόν, ψάλλουμε στους χαιρετισμούς της. Με τη δική της συμβολή κατέβη ο θεός στη γη αλλά και με της δικές της ικεσίες ο άνθρωπος μεταφέρεται στον ουρανό. Ας την προσκυνήσουμε, ας την ικετεύσουμε να πρεσβεύει απαύστως στον Υιό και Θεό της τόσο για την εθνική όσο και την πνευματική μας παλιγγενεσία. Αυτής ταις ικεσίαις Χριστέ ο Θεός ελέησον και σώσον ημας, ΑΜΗΝ.
Χαράς ευαγγέλια, όχι μόνο για την Θεομητορική εορτή αλλά και για την επέτειο της Εθνικής μας παλιγγενεσίας. Από την άλωση της Βασιλίσσης των πόλεων το 1453 και για τετρακόσια περίπου χρόνια, ο ελληνικός λαός ζούσε υποδουλωμένος, βιώνοντας καθημερινά τον εξευτελισμό και τον περιορισμό. Την φλόγα όμως για ελευθερία την αναζωπύρωσε η πίστη στον Χριστό, η πίστη στην Θεοτόκο και τους αγίους μας. Η Εκκλησία ήταν αυτή που κράτησε ζωντανή την παράδοση, την γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα και μαζί με τα πρωτοπαλίκαρα του γένους υποκίνησαν τον ξεσηκωμό και την επανάσταση για ελευθερία. Δεν συμπίπτουν τυχαία αυτά τα δύο γεγονότα. Ο Ευαγγελισμός της Υπεραγίας Θεοτόκου προμηνύει τον ερχομό του Μεσσία στη γη και την σωτηρία του ανθρώπου που μέχρι τότε βρισκόταν υποδουλωμένος στα δεσμά της αμαρτίας. Κατά παρόμοιο τρόπο η έναρξη της ελληνικής επανάστασης σηματοδοτεί το χαρμόσυνο μήνυμα της σωτηρίας του έθνους από τα τουρκικά δεσμά.
Γιορτάζουμε αγαπητοί αδελφοί και φέτος, όπως προανέφερα τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, την μεταφορά του χαρμόσυνου μηνύματος στην Παναγία από τον αρχάγγελο Γαβριήλ πως αυτή επιλέχθη για να φέρει στον κόσμο τον Υιό και Λόγο του Θεού σαρκωμένο. O αρχάγγελος Γαβριήλ, εμφανίστηκε στην Παναγία και της ανακοίνωσε πως θα γεννήσει τον μεσσία δια πνεύματος αγίου. Αυτός θα κληρονομήσει τον θρόνο του Δαυίδ, θα δοξασθεί και η βασιλεία του δεν θα έχει τέλος, θα είναι αιώνια και παντοτινή, σύμφωνα με τα γραφόμενα του ευαγγελιστή Λουκά. Σήμερα, ὁ Υιός τοῦ Θεοῦ, Υἱός τῆς Παρθένου γίνεται, καί Γαβριήλ τὴν χάριν εὐαγγελίζεται. Μέγα γεγονός, βαρυσήμαντο, καθοριστικό για τον άνθρωπο, έναρξη του σχεδίου της Θείας Οικονομίας. Ο Θεός, δια την άφατόν του φιλανθρωπία, βλέποντας την πτώση και τον συνεχή ξεπεσμό του ανθρώπου, αποφασίζει να στείλει στην γη τον Υιό του, ως σωτήρα και λυτρωτή του κόσμου, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, όπως αναφέρει ο απόστολος των εθνών Παύλος στην προς Γαλάτας επιστολή του. Η Παναγία είναι η σκάλα, η κλίμακα δια της οποίας ο Λόγος ενσαρκώθη, είναι το μέσο δια το οποίο το κουβάρι του σχεδίου της θείας οικονομίας αρχίζει να ξετυλίγεται. Όλο αυτό σε ορισμένους μπορεί να αντηχεί ως ένα καλοφτιαγμένο παραμύθι που ακόμα υφίσταται. Το μόνο σίγουρο όμως είναι πως ο ανθρώπινος λογισμός δεν μπορεί να συλλάβει με την λογική του το γεγονός της ενανθρωπήσεως ενός θεού. Το θεωρεί παράδοξο, παράλογο, ανυπόστατο. Οι άγιοι πατέρες όμως , διαποτισμένοι από τα νάματα του αγίου Πνεύματος, φρόντισαν να ερμηνεύσουν το ανερμήνευτο για κάποιους γεγονός της σύλληψης. Και κατέληξαν στο συμπέρασμα πως ο Υιός και Λόγος του Θεού ενοίκησε στην παρθένο Μαρία, η θεϊκή του φύση ενώθηκε με την ανθρώπινη ατρέπτως, ασυγχύτως και αδιαιρέτως με αποτέλεσμα να προκύψει ο Χριστός, ένας τέλειος θεός, ένας τέλειος άνθρωπος, ένας θεάνθρωπος. Ο σεσαρκωμένος λόγος έλαβε ψυχή και σώμα ανθρώπινα, αληθή και τα δύο. Αφού ήρθε για να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία, ήταν αδύνατο να μην λάβει σώμα. Αν δεν συνέβαινε αυτό, αν δεν ελάμβανε δηλαδή σώμα, δεν θα μπορούσαμε να απελευθερωθούμε από τα δεσμά της κατάρας και της αμαρτίας διότι ανάμεσα σε μας και στο θειο πρόσωπο δεν θα υπήρχε τίποτα κοινό. Όπως πολύ σωστά τονίζει ο Μέγας Αθανάσιος, ο Χριστός έγινε άνθρωπος για να θεοποιηθούν οι άνθρωποι. Έλαβε σώμα αλλά παρέμεινε τέλειος θεός. Έλαβε το θνητό σώμα για να το καταστήσει με την ένωση αθάνατο.
Αγαπητοί αδελφοί. Ο Θεός διάλεξε την Παναγία, την ξεχώρισε από τις άλλες γυναίκες ώστε αυτή να φέρει εις πέρας το σχέδιό του. Γι αυτό και εμείς την τιμούμε επαξίως διότι είναι τιμιωτέρα των Χερουβείμ και ασυγκρίτως ενδοξοτέρα των Σεραφείμ. Είναι αυτό που σημαίνει το επίθετο της, είναι Παναγία, πάνω απ όλους του αγίους. Είναι η νοητή σκάλα, όπως τόνισα παραπάνω. Χαίρε γέφυρα μετάγουσα τους εκ γης προς ουρανόν, ψάλλουμε στους χαιρετισμούς της. Με τη δική της συμβολή κατέβη ο θεός στη γη αλλά και με της δικές της ικεσίες ο άνθρωπος μεταφέρεται στον ουρανό. Ας την προσκυνήσουμε, ας την ικετεύσουμε να πρεσβεύει απαύστως στον Υιό και Θεό της τόσο για την εθνική όσο και την πνευματική μας παλιγγενεσία. Αυτής ταις ικεσίαις Χριστέ ο Θεός ελέησον και σώσον ημας, ΑΜΗΝ.
